کد مطلب:326144 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:263
توبه نامه، ننگ جاودانه
در همین حال و همین ایام، حادثه ی شگفت انگیز دیگری نیز رخ داد. ماجرا چنان بود كه پس از سر و صدای دشت بدشت، در زمان ولایت عهدی ناصرالدین میرزا، باب از چهریق به تبریز احضار شد و در پاسخ به پرسش های گوناگون علمی، فرومانده و سپس با انتقال وی به خانه ی شیخ الاسلام تبریز و خوردن 11 ضربه چوب به پاهایش، از هر آنچه كه ادعا كرده بود، توبه كرد. در حاشیه ی توبه نامه ی باب تصریح شد كه علت عدم صدور حكم اعدام آن است كه او را دیوانه تشخیص داده اند [1] اما چندی بعد به دستور و اصرار امیر كبیر، به خاطر جنگ های داخلی كه به تحریك باب و توسط پیروانش در گرفته بود، برای نابودی ماده ی فساد، محاكمه و در شعبان سال 1266 هجری قمری تیر باران شد [2] .
داستان توبه كردن باب از آن ماجراهای بسیار مهم است كه بهائیان تلاش
بسیار می كنند تا به هر صورت كه بشود، منكر آن شوند و آن را دروغ جلوه دهند؛ اما خوشبختانه یا شوربختانه، گزارش مجلس و متن توبه ی باب در كتاب «كشف الغطاء عن حیل الأعداء» كه به دستور عبدالبهاء و توسط بزرگترین مبلغ بهایی به نام «میرزا ابوالفضل گلپایگانی» نوشته و پس از مرگ وی باز به فرمان عبدالبهاء به وسیله ی دائی زاده ی همو و چند تن دیگر از بزرگان بهایی، تكمیل شده، آمده است و این توبه ننگی است كه با هیچ نیرنگی پاك نمی شود.
داستان توبه كردن باب از آن ماجراهای بسیار مهم است كه بهائیان تلاش
بسیار می كنند تا به هر صورت كه بشود، منكر آن شوند و آن را دروغ جلوه دهند؛ اما خوشبختانه یا شوربختانه، گزارش مجلس و متن توبه ی باب در كتاب «كشف الغطاء عن حیل الأعداء» كه به دستور عبدالبهاء و توسط بزرگترین مبلغ بهایی به نام «میرزا ابوالفضل گلپایگانی» نوشته و پس از مرگ وی باز به فرمان عبدالبهاء به وسیله ی دائی زاده ی همو و چند تن دیگر از بزرگان بهایی، تكمیل شده، آمده است و این توبه ننگی است كه با هیچ نیرنگی پاك نمی شود.
[1] كشف الغطاء عن حيل الأعداء نوشته ميرزا ابوالفضل گلپايگاني صفحه 203 و 204 و الكواكب الدرية صفحه 241. عذر جنون در اين مدرك آمده است.
[2] قرن بديع جلد يكم صفحه 256. نوشته شوقي افندي.